Contact
contact
Locatie en route
route
zoek
Zoek in de site

Achtergronden

Jacob Johan Teding van Berkhout

In 1939 was Majoor Jonkheer Jacob Johan Teding van Berkhout de commandant van het 1e Regiment Huzaren Motorrijders in de Koning Willem III kazerne. Op 22 april 1940 werd hij bevorderd tot Luitenant-kolonel. In de meidagen 1940 bond het regiment de strijd aan met Duitse parachutisten in de omgeving van het vliegveld Valkenburg bij Den Haag. 25 militairen van het regiment lieten na een dappere strijd daarbij het leven.

Huzaren motorrijder met mitrailleur tegen luchdoelen

Na de capitulatie op 14 mei liet Teding van Berkhout al het materieel van het regiment op het Malieveld in Den Haag verbranden om te voorkomen dat de Duitsers het zouden gaan gebruiken.

Verbrand materieel

Al heel gauw na zijn terugkeer in Apeldoorn begon hij het verzet te organiseren. Op 18 oktober 1940 werd de Apeldoornse afdeling van de Orde Dienst, een verzetsorganisatie, opgericht; Teding van Berkhout werd commandant van het district Apeldoorn.

Op vrijdag 15 mei 1942 werd hij in Ede door de Duitse Sicherheitsdienst gevangen genomen en naar het concentratiekamp Amersfoort gevoerd, in juni naar de gevangenis in Scheveningen, terug naar Amerfoort, in januari 1943 naar Vught en in maart naar Haren. Hier werd tegen hem de doodstraf geëist; hij werd veroordeeld tot "Schutzhaft bis Ende Krieg" – gevangenisstraf tot het einde van de oorlog.

Op 26 oktober 1943 werd hij overgebracht naar het vernietigingskamp Natzweiler,

Natzweiler

een plaatsje in de Franse Ardennen, een hel op aarde. Op de koudste helling van de berg Struthof bouwden de nazi's hun enige concentratiekamp op Franse bodem. Een kamp van de zwaarste categorie, vooral bestemd voor mensen die zich tegen het naziregime hadden verzet.

Onder gruwelijke omstandigheden hebben  daar 52.000 mensen  gevangen gezeten en dwangarbeid moeten verrichten; meer dan 25.000 zijn er omgekomen. In het kamp Natzweiler werden ook Franse verzetsstrijders gefusilleerd, er was een gaskamer en een crematorium. Het kamp leverde gevangenen om proeven te doen met besmettelijke ziekten en gifgassen. De meeste gevangenen stierven echter door uitputting, want de doctrine van de nazi's was hier: Vernichtung durch Arbeit. In de steengroeve moest rood graniet worden gehakt voor bouwwerken en beeldhouwwerken van de nazi's.

Natzweiler was een Nacht- und Nebelkamp, een kamp waarvan het bestaan geheim werd gehouden, waar mensen spoorloos konden verdwijnen. Door de Duitsers veroordeeld worden tot opsluiting in kamp Natzweiler was een soort uitgestelde doodstraf: je moest verdwijnen, zonder dat je familie ooit te horen kreeg wat er met je gebeurd was.

Ongeveer 600 Nederlandse verzetsmensen met verschillende politieke achtergronden hebben er gevangen gezeten. De helft heeft de oorlog niet overleefd.

Herinneringsplaquette Natzweiler

Op 13 mei 1944 stierf de luitenant-kolonel Jonkheer Jacob Johan Teding van Berkhout aan de ontberingen in dat kamp. Het duurde nog ruim een jaar voordat zijn echtgenote dit verschrikkelijke bericht ontving.

No items found.

Draai je telefoon
voor de beste beleving