ds H.J. Timens
Herbert Johan Timens wordt op 8 april 1920 geboren in Apeldoorn als enig kind. Hij groeit op als een vriendelijke, vrolijke maar niet een fysiek sterke jongeman.Tijdens zijn theologieopleiding in Utrecht komt hij in conflict met de Duitse bezetters, omdat hij het ontslag van Joodse professoren niet accepteert.
Alsstraf wordt hij tewerkgesteld in een Duitse fabriek, waar het zware werk zijngezondheid ernstig aantast. Na langdurige ziekte en opname in een Berlijnsziekenhuis keert hij als een wrak terug naar Nederland. Veel van zijn vriendendenken dat hij nooit meer zal herstellen, maar toch komt hij weer op krachten. Hij sluit zich aan bij het verzet.
In 1948, voordat hij als predikant in de Nederlands Hervormde Kerk wordt bevestigd, krijgt hij toestemming om als legerpredikant naar Nederlands-Indië te gaan. Hij wordt ingedeeld bij het Korps Speciale Troepen en volgt de parachutistenopleiding op de vliegbasis Andir bij Bandung, bij de School Opleiding Parachutisten.
Hij behaalt zijn rode baret en maakt tien sprongen, onder andere tijdens de Tweede Politionele Actie.
Bij de laatste sprong raakt hij geblesseerd aan zijn rug, waardoor hij niet meer mag springen.
Als legerpredikant deinst Timens niet terug voor gevaar. Hij is ervan overtuigd dat geestelijke verzorging het belangrijkst is als je daadwerkelijk naast de militairenstaat, ook in de vuurlinie. In maart 1950 keert hij terug naar Nederland, maar zijn inzet voor de militairen stopt niet daar.
Kort na zijn terugkeer in 1950 wordt hij hier, in de Grote Kerk hier, bevestigd als predikant in Apeldoorn, maar hij blijft maar kort in Apeldoorn.
Hij sluit zich aan bij het Nederlands Detachement Verenigde Naties in Korea. Als oud-strijdmakkers hem waarschuwen dat het een gevaarlijke missie is, antwoordt hij met een glimlach: “Daarboven, die waakt over mij.”
In Korea valt dominee Timens op door zijn onophoudelijke zorg voor de militairen aan hun zijde. Hij is aanwezig bij gevechten, verzorgt de geestelijke moraal en houdt zelfs kerkdiensten in de open lucht. Zo vertelt hij op kerstavond 1950 het kerstverhaal aan Nederlandse, Amerikaanse en Koreaanse militairen – staand op een kist, terwijl op de achtergrond het geweervuur klinkt.
Het strijdtoneel verschuift snel. Na de inval van Noord-Korea op 25 juni 1950 lijkt Zuid-Korea vrijwel volledig verloren. Maar onder leiding van de VS beginnen de VN-troepen een tegenoffensief. Als China zich met grote aantallen troepen mengt in het conflict, worden de geallieerden teruggedrongen tot rond de 38ste breedtegraad, waar het front zich stabiliseert.
Het Nederlands Detachement Verenigde Naties wordt eind 1950 naar het front gestuurd om de Amerikaanse terugtocht te dekken. Begin januari 1951 verplaatst het zich richting Hoengsong. Op 12 februari volgt de fatale “nacht van Hoengsong”,wanneer het Nederlandse detachement zwaar wordt overvallen door Chinesetroepen.
ft de chaos van die nacht: explosies, handgranaten, mitrailleurvuur en vijandelijke militairen die onverwacht opdagen. Overste Den Ouden wordt dodelijk getroffen. Te midden van deze hel rent dominee Timens van positie naar positie om gewonden bij te staan en moed te geven. Een sergeant roept hem toe: “Blijf zitten, zo ga je er aan…”
Kort daarna sneuvelt Timens, slechts 30 jaar oud.
Zeventien Nederlandse militairen komen die nacht om, onder wie dus dominee Timens. Voorzijn moed en toewijding wordt hij postuum onderscheiden met het Kruis van Verdienste.
In de toelichting wordt zijn uitzonderlijke inzet als veldprediker geroemd – zowel in Indonesië als Korea – en zijn bereidheid om altijd bij zijn mensen te blijven, zelfs onder het zwaarste vuur.
Herbert Johan Timens ligt begraven op het United Nations Military Cemetery in Pusan, Zuid-Korea. Ter nagedachtenis is er een monument in Apeldoorn op begraafplaats aan de Soerenseweg.
